Inmiddels zijn we weer terug van het weekend Edinburgh. Donderdag 3 maart zijn we om 11.45 uur aangekomen. Op het vliegveld hebben we de Edinburghpass opgehaald en met het bijbehorende buskaartje zijn we met een Airlink bus richting het centrum gegaan en uitgestapt op Princess Street. Van daaruit was het nog wel een stuk lopen van ongeveer 20 minuten naar het Novotel. We kregen kamernummer 540 (zonder uitzicht op het kasteel), het hotel was best goed en ligt op loopafstand van het centrum.

Om 13.00 uur waren we al op weg naar de Grassmarket, daar hebben we bij de Beehive Inn een broodje gegeten. Daarna zijn we een tour gaan reserveren bij Cadies & Witchery Tours, we hadden gereserveerd voor zaterdagavond 19.00 uur. Onderweg wilden we een foto maken van de leuke huisjes....maar eh.... het fototoestel deed het niet

. Er gingen al visioenen over een nieuw fototoestel maar Frans vroeg eerst aan de man van de fotozaak wat het kon zijn, de batterijen waren namelijk thuis goed opgeladen. Bleek uiteindelijk dat de batterijen niet meer goed konden worden opgeladen, ze hadden hun beste tijd gehad. Na een pakje nieuwe batterijen konden we opgelucht foto's maken .

Toen op weg naar Edinburgh Castle, de entree zat niet in de Edinburgh pass, dus deze betaalden we apart, £ 28,00 voor ons tweeën. We hebben hier een uur of 2 rondgewandeld, toen hadden we het wel gezien. In augustus is er ieder jaar de Military Tattoo, jammer genoeg was het pas maart...

Even buiten het kasteel ligt een souvenirshop waar binnen een weeffabriek bij blijkt te liggen. Hier staan machines die de stoffen voor bijvoorbeeld kilts weven. Ze verkochten er ook kilts en shawls, ook een lekker zachte deken van kasjmier voor slechts £ 450,00

, die liggen daar nu dus nog.

Na het weven bekeken te hebben werd het tijd voor een drankje in een pub, nu moet ik wel zeggen dat de pubs daar zuinig zijn met verwarming en het bier niet zo lekker is als in Nederland.

Deze telefooncellen zag je nog overal, ze moeten wat mij betreft op de monumentenlijst komen, zooo schattig zijn ze

. Ook de vele taxi's zijn erg mooi en grappig.

's Avonds hebben we in restaurant Whiski gegeten, ik mosselen in wijnsaus en Frans fish & chips. Het was erg lekker, een aanrader. Inmiddels waren we best moe en zijn we teruggelopen naar het hotel.

Vrijdag zijn we om half 9 gaan ontbijten op Grassmarket bij een klein eethuisje, je vindt ze overal dus je hebt het voor het uitzoeken, bijna niemand ontbijt in het hotel, je ziet iedereen in zo'n tentjes zitten. Om half 10 hebben we de bus naar de Royal Botanic Gardens genomen. Om 10 uur gingen ze open dus we moesten nog even wachten, maar we waren niet de eersten. We zijn meteen doorgelopen naar het glazen huis met tropische palmen en orchideeën e.d., de tuin is erg groot en omdat we nog naar de Zoo wilden hebben we verder niks gezien van de tuin.

Om 12 uur zijn we met de bus verder naar de dierentuin gereden.

Zie ik daar een kleintje in de buidel?

Om 14.15 uur elke dag vindt daar de Penguin Parade plaats, dan wordt de deur van het verblijf open gezet en moeten de toeschouwers achter een gele streep gaan staan en mogen de pinguïns die dat willen een rondje wandelen. Die dag waren er dat maar 5 van de velen, maar het was toch wel snoezig om te zien.

Daarna zijn we terug gegaan met de bus en zijn naar de andere kant van de Royal Mile gelopen, aan de ene kant ligt Edinburgh Castle en aan de andere kant Holyrood Palace. Dit paleis is het officiële verblijf van de koningin van de UK als ze in Schotland is. Er stond een man op wacht voor de poort, hij zei tegen Frans, als jij nu een foto maakt van haar zal ik de poort openmaken en dan kan zij zeggen dat ze voor haar 'second home'staat. Bij deze dus een foto van ons tweede huis :

Je kon hier ook naar binnen (als er niemand van de Royal Family aanwezig is), maar we waren te laat, het was bijna gesloten. De man vertelde dat het meer een werkpaleis was en dat er ongeveer 2 à 3 keer per maand iemand van de Royal Family aanwezig was, laatst was Princess Ann nog geweest. Princess Ann had zich ook (lang geleden) onder het winkelend volk gemengd om naar een fudge winkel in de buurt van het paleis te gaan waar ze zelf een pond fudge kocht. Niemand had haar herkend (behalve een iemand die een foto van haar nam, deze staat in de vitrine van de betreffende winkel).

Daarna zijn we in The Mitre bar gaan eten en wat gaan drinken. We hebben er lekkere Schotse zalm gegeten, echt heel erg lekker!

Voor de avond zijn we om half 8 naar de Beehive Inn op de Grassmarket gegaan waar de Literary Pub Tour van start gaat. Deze tour duurt een uur of 2 en 2 acteurs vertellen over de historie van Edinburgh en zijn dichters. Onderweg doe je 3 pubs aan waar je wat drinkt, best wel gezellig. Daarna hebben we nog wat gedronken bij de laatste pub, The Café Royal een erg mooie pub en zijn we terug naar het hotel gegaan omdat we erg moe waren gelopen.

Zaterdag zijn we gaan ontbijten bij The Elephant House, dit is de pub waar J.K. Rowling (van de Harry Potter boeken) kwam schrijven omdat ze geen geld had om thuis de verwarming aan te zetten en daar de hele dag met een kopje koffie warm bleef en kon schrijven.

Het is allemaal nog behoorlijk goed gekomen met haar. In de pub hangen foto's van haar en de wc is ook ergbijzonder:

Na het ontbijt zijn we nog 2 tours bij Mercattours gaan reserveren, de Ghostly Underground tour en de Gallows to Graveyardtour. De ene was voor zondagmiddag en de andere voor zaterdagavond. Later viel ons in dat we er al een hadden voor zaterdagavond...

We hebben ons daarna in een kleine filmzaal geïnstalleerd voor een 3-D film over het Monster van Loch Ness. Bestaat het monster nu wel of niet? Volgens Frans niet, ik laat het maar in het midden, er is nog niks aangetoond.

Daarna naar Camera Obscura van waaruit je een mooi uitzicht hebt over Edinburgh. Er staan een paar leuke dingen, onder andere deze:

Toen werd het weer tijd voor een club sandwich bij de The Mitre en daarna besloten we om naar Arthur's Seat te gaan. Onderweg hebben we eerst bij het bekende Fudge huis 2 reepjes Fudge gekocht om boven op de top op te smikkelen

. Arthur's seat is een 251 meter hoge vulkaankegel die al heel lang niet meer werkt. Je hebt van hieruit een prachtig uitzicht over de stad. Deze vulkaan ligt in het Holyrood Park, waarschijnlijk niet beklommen door hare majesteit.

Na een paar uurtjes zijn we moe maar voldaan wat gaan drinken bij The Dome, een voormalig bankgebouw en nu een prachtige plaats om wat te drinken. Je moet niet schrikken van het mannetje voor de deur, gewoon doorlopen, ongeacht je rugzak en lompe wandelschoenen

. De drankjes kosten hier niet meer dan elders.

Echt een aanrader!

Later zijn we wat gaan eten bij The Royal McGregor, in de buurt waar de tour ging beginnen. Hier hebben we allebei fish & chips gegeten. De tour begon om half 9, de reeds besproken tour hebben we maar laten varen, het kan ook teveel worden hè? Deze tour duurde wel erg lang en was niet al te geweldig vond ik, we eindigden op een begraafplaats en was een beetje spooky. We waren blij dat het afgelopen was en in bed lagen, we hadden wel wat meters in de benen zitten die dag.

Zondag hebben we weer ergens anders op de Grassmarket ontbeten, bij een Italiaan die een paar woorden Duits en Nederlands sprak. Daarna hebben we Greyfriars Bobby gezocht. Greyfriars Bobby is het verhaal van de trouwehond Bobby.

In 1858 werd een man genaamd John Gray, die nachtwaker was geweest bij de Edinburgh City Police en overleden aan tuberculose, begraven op Old Greyfriars Churchyard bij Greyfriars Kirk in Edinburgh. Hoewel nauwelijks iemand omkeek naar zijn graf bleef zijn trouwe skyeterriër Bobby waken bij zijn graf. De hond bleef dit, zo gaat het verhaal, trouw doen tot hij veertien jaar later in 1872 zelf overleed.

Bobby werd door veel mensen op klokslag één uur 's middags gezien wanneer hij naar het koffiehuis ging en daar zijn middagmaal van de eigenaar kreeg. Bovendien werd de hondenbelasting betaald door de provoost van Edinburgh, Sir William Chambers, die een groot dierenliefhebber was. Bobby mocht niet naast zijn baas begraven worden, maar werd zo dichtbij mogelijk begraven, net binnen de poort van de begraafplaats.

Een gedenkteken ter ere van Bobby, geprezen om zijn loyaliteit, staat in Greyfriars Place, vóór het voormalige koffiehuis, nu pub. De begraafplaats ligt er direct achter.

Een prachtig verhaal toch?

St. Georgestreet is een dure winkelstraat, ook op zondag open, maar we vonden er niet zoveel aan, dus dat was een snelle wandeling. Wel heb ik onderweg nog de nieuwe cd van Adèle gekocht '21' en de nieuwe van Duffy 'Endlessly', samen voor £ 15,00....

Via de tuin onder het kasteel en langs het fontein zijn we naar de The Scotch Whisky Experience gegaan.

Hier hebben we een rondleiding gekregen en konden we door onze favoriete geur te bepalen onze favoriete whisky proeven. Je hebt 4 streken waar de Whisky vandaan komt, Highland, Lowland, Speyside en Islay. Mijn favoriete geur van de geurkaart was fruitig, deze whisky's komen uit de Speyside streek, Frans vond de vanilleachtige geur het lekkerst, dat bleek dan whisky te zijn uit de Highlands. Frans kreeg een whisky van Tullibardine en ik van Thamdu. Ik vond ze allebei lekker, we hebben een fles Tullibardine gekocht. De glazen mocht je meenemen en hebben we heelhuids thuis gekregen dus dat is ook alweer leuk. Thamdu produceerde volgens een medewerker geen whisky meer, ze zullen wel genoeg voorraad hebben nu denk ik. Ik zal ooit toch nog eens een Speyside Whisky kopen, als deze op is, dat zal toch nog even duren denk ik, haha

. Time for many Irish Whiskey's (waarom noemen ze dat geen Scottish Whisky's?). De Ieren noemen het trouwens Whiskey en de Schotten Whisky.

Na de Whiskyles hebben we de fles en de glazen naar het hotel gebracht want de rest van de dag ermee rondsjouwen is niet zo handig. Om 15.00 uur begon de Ghostly Underground Tour, deze was wel leuk, via het kantoor van Mercat Tours ging je ondergronds en werd er door Kimberley op een leuke manier verteld over de gangen en....over spoken.

Sommige mensen mochten meedoen in het verhaal... en omdat Frans zich schuldig gemaakt had aan afluisteren moest hij natuurlijk wel gestrafd worden en dat ging zo:

Met de zweep

.

Daarna werd het tijd voor een lekker warme Latte Macchiato Caramel van Starbucks, er zijn een hoop Starbucksen in Edinburgh trouwens.

Daarna zijn we weer naar The Mitre gegaan waar we lekker hebben gegeten, Frans een lamb pie en ik een ribeyesteak. We moesten vroeg weer op dus we zijn meteen terug gegaan naar het hotel. We hebben daar een taxi laten regelen voor 4.45 uur want midden in de nacht met een koffer sjouwen naar de bus die maar 1 keer per half uur of uur komt was toch iets teveel van het goede. De prijs was er wel naar... £ 25,00. Maar ja, ook dat hoort erbij.

Ons weekendje zit er weer op, we hebben ons goed geamuseerd, mooi weer gehad (tot onze verbazing geen regen), dit was ons eerste reisje naar Schotland, de volgende ooit zal wel naar de natuur in de Hooglanden gaan

.